Voor wie niet van moderniteiten houdt, of voor wie degelijk handwerk in de countryfolksfeer kan waarderen, is er The Crossing (Speakeasy Studios) van Andrés Miguel Cervantes. Cervantes is een uit San Diego, Californië, afkomstige singer-songwriter met Mexicaanse wortels. Zijn liedjes zijn over het algemeen klein gehouden met de akoestische gitaar als uitgangspunt. Duidelijk wordt dat Cervantes veel geluisterd moet hebben naar mannen als Townes Van Zandt en Leonard Cohen. In zijn wereld is het niet alles zilver dat blinkt. Zijn songs gaan vaak over hard werken en nergens komen, vast zitten. In The Crossing gaat het over zijn vader die naar de VS kwam omdat er geen toekomst in het thuisland leek te zijn. Maar het blijkt in de VS ook geen luilekkerland. In The Barstow Street Blues gaat het tempo wat omhoog en is het vooral het elektrische gitaarspel van Nick Castro dat de aandacht trekt. Op andere songs zijn het de bijdragen op de pedal steel van Jacob Aranda die verdrietig klinken, maar prachtig zijn. Er staan ook wat nummers op die diep uit de vorige eeuw lijken te komen. A Coal For Caring is er zo een. Cervantes zingt het, begeleid door een getokkelde gitaar. Niet slecht, maar ja, zit er nog iemand op zoiets te wachten? En eigenlijk geldt dat voor het hele album. Het klinkt als een verloren klassieker uit lang vervlogen tijden. Maar een dergelijk album nu maken, dat mist toch de charme van het verloren zijn.
27/08/2023 Permalink
Eén van de mooiste albums van ’22.