Net als John Surge van de vorige recensie zat Mike Jacoby tien jaar geleden in de band Haymaker. Nu vormt hij samen met Mike Levin (drums) en Don Read (bas) The Mike Jacoby Electric Trio. The Long Haul (eigen beheer) trapt af met Right Off The Bat en dat is typisch zo’n nummer voor een trio. Puntig als The Police. Of misschien is Slug Line van John Hiatt eerlijker vergelijkingsmateriaal. Everybody I Know is heerlijke pop zoals Ben Vaughn het ook graag brengt. Muziek zoals die ooit werd gemaakt door Brinsley Schwarz. En met een gitaarsolo die even iets van La Bamba oproept. The Calm Before The Storm is daarna een beetje spaghetti-western. Maar dan wel met samenzang met de smerige glans van glamrock uit de jaren 70. Het stevig rollende A Better Man gaat van boogie naar grunge, maar is toch vooral powerpop. She’s Funny That Way is een titel die van Nick Lowe zou kunnen zijn en zo zingt Jacoby (gitaren) het ook. Ook Bend heeft de vaart en energie van pubrock. Het met mondharmonica opgeleukte Be Nice bevalt dan opeens iets minder, vooral door de in vergelijking met de rest van het materiaal iets vollere sound. Maybe Just Maybe is powerpop met viool en roept herinneringen op aan The Hooters (wie kent ze nog?).
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie