Het zal geen toeval zijn dat de hoesfoto van Craig Finns Always Been (Thirty Tigers) een kopie lijkt van die van Randy Newmans Little Criminals. Een directe verwijzing is weliswaar niet een-twee-drie te vinden, maar het zal bedoeld zijn als eerbetoon aan de meester van de superieure, knipogende observaties, druipend van nu eens milde ironie, dan weer bijtend sarcasme. We horen het terug in de trefzekere zeggingskracht van Craig Finn. Jarenlang was hij frontman van The Hold Steady, een band die zich erop toelegde muziek in te zetten als weermiddel tegen de maatschappelijke ellende van alledag. Always Been is Finns zesde soloalbum. Thematisch zet hij de lijn door van het meedogenloos maar met compassie gadeslaan van de rafelende Amerikaanse samenleving, als kiest hij nu voor een wat meer conceptmatige aanpak: de elf songs zijn gegroepeerd rond het fictieve personage Nathan, een dominee met een dubieuze roeping, die slecht raad weet met de aftakelende wereld om zich heen. Hij probeert hardnekkig maar zonder succes af te raken van de drank, zoekt vergeefs toenadering tot zijn schepper en droomt over reisjes die hij nooit zal maken. Maar wat klínkt dat allemaal goed! Producer Adam Granduicel (van The War On Drugs) is met zijn piano en gitaar alom aanwezig en stuwt het album naar grote hoogten. Luister naar de eerste tien seconden van Bethany en je weet eigenlijk al genoeg. En dan moet het overtuigende stemgeluid van Craig Finn, ergens te situeren tussen Graham Parker, Michael McDermott en – jazeker! – Randy Newman, nog beginnen. Schrijf maar op voor december.
12/04/2025 Permalink
Saw Craig last fall in Hamburg and Berlin – solo shows that were incredible. I’ve been digging this release too.