Een liefdesgeschiedenis die zich afspeelt in het schijnsel van een chemische fabriek, het is een bijzonder decor. Robert Ellis schreef er een schitterend liedje over dat de titelsong werd van zijn derde cd. Op The Lights From The Chemical Plant (New West Records/Warner Benelux) vangt de Texaan zijn observaties in fraaie beelden, waarbij zijn nasale voordracht eerder versterkt dan afbreuk doet. De mooie zinnen volgen elkaar op in composities waarin zijn countryroots worden opgetild door pop en jazz. Uit de arrangementen van Ellis en producer Jacquire King (Tom Waits, Kings Of Leon, Dawes, Norah Jones) blijkt de bewondering voor het werk van Paul Simon. Diens Still Crazy After All These Years krijgt een verbluffende jazzy uitvoering. In Houston neemt Ellis afscheid van de stad waar hij opgroeide en ook hier leeft hij zich op gitaar uit met een jazzy freakout. In het door pedal steel gedreven TV Song kruipt hij in de huid van zijn tv-helden. Hij pakt de afstandsbediening en is een pistoolheld of de kapitein van een piratenschip. ‘For a couple hours I’ve got superpowers / Oh my god, I love watchin’ my tv.’ In Bottle Of Wine begeleidt een saxofoon spijt en eenzaamheid. Op afsluiter Tour Song beseft hij dat zijn vriendin zich met iemand anders vermaakt, terwijl hij onderweg is. En Ellis? Die speelt een potje poolbiljart en wordt heel dronken terwijl de jukebox selectie A-32 speelt. Photographs was mijn favoriete plaat van 2011. Naar nu blijkt was dat slechts een opmaat naar The Lights From The Chemical Plant.
02/04/2014 Permalink
ik vindt dit een veel betere plaat dan photographs. het laat prachtig de ontwikkeling zien van deze bijzondere muzikant. jaarlijstjesplaat!
02/04/2014 Permalink
4 sterren aan Damien Jurado en deze waarderen met 5 sterren. Ik had het eerder andersom gedaan:)
02/04/2014 Permalink
het blijven beiden topplaten Marco
02/04/2014 Permalink
Briljante liedjes. Geweldige plaat.
03/04/2014 Permalink
Ik draai dit album al weken, maar telkens begint het album pas echt te leven vanaf de briljante cover van Still Crazy. Daarna is het dan ook goed raak, wat een partij briljantjes in dat tweede gedeelte zeg. Ik blijf hopen dat het beginstuk ook ooit nog beter over gaat komen. Ik blijf het begin echter wat te zwaar op de maag liggend vinden. Dat we voor de komende decennia niet hoeven te wanhopen bewijst deze Robert Ellis wel. Wat een talent. Maar voor je dit album uitroept tot album van het jaar zou ik even 27 mei afwachten, dan komt de nieuwste Fullbright uit.
04/04/2014 Permalink
Heerlijk voor jullie mannen, geniet maar lekker van Robert Ellis!
Het lukt mij niet om deze plaat uit te luisteren.
04/04/2014 Permalink
Ik heb eigenlijk zitten wachten op iets negatiefs over deze plaat. Nu durf ik ook te reageren, haha. Deze cd is bepaald niet mijn cup of tea. Maar ja, wie niet van ‘jazzy’ houdt, krijgt het moeilijk met deze cd. Die saxofoon in Bottle of Wine, die brushes in Pride, niks voor mij. En dan heb ik het nog niet gehad over de cover van Still Crazy… Hoe noemen we dat? Cocktailjazz?
04/04/2014 Permalink
Waarom zou je je stilhouden als je dit niks aan vindt? Het is best wel een zwaar album, voor mij wel althans. Maar gaandeweg wordt het steeds mooier en dat heb ik liever dan dat een plaat langzaamaan wegkwijnt. Ik vind de term jazz wel grappig. Als ik ergens niet van houd is het wel jazz, maar de link naar jazz zie ik nergens. Een saxofoongeluidje heeft op zich natuurlijk niks met jazz te maken.
04/04/2014 Permalink
Ik heb het niet over jazz, ik heb het over jazzy. De sound van die saxofoonsolo vind ik jazzy. Overigens heeft een saxofoon door de bank genomen wel tamelijk veel met jazz te maken.
04/04/2014 Permalink
Wat mjj vooral tegen staat is ’s mans stem. Dat timbre, het accent, brrrr…..
05/04/2014 Permalink
Pracht cd verdiend alleen meerdere luister beurten voor hij zich prijs geeft
06/04/2014 Permalink
Ik vind dat een cd zijn klasse (voor een groot deel) meteen moet prijsgeven. Zo niet, dan zet ik liever een plaatje op dat me meteen ‘pakt’.
06/04/2014 Permalink
Bijzondere CD. Hij draait al weken zeer regelmatig in mijn CD-speler en in d auto. Heerlijke muziek. Absoluut het beste dat tot nu toe dit jaar verschenen is.