1 januari, de eerste dag van alweer een nieuw jaar. Elk jaar opnieuw. Tenminste, daar gaan we -kijkend naar een ogenschijnlijk steeds minder rooskleurige toekomst- gemakshalve maar vanuit. Het is natuurlijk ook bij uitstek de dag om zaken die het jaar voorafgaand minder goed zijn verlopen opnieuw én met goede voornemens & elan op te pakken; aan te gaan. Een ‘nieuw’ begin. Maar het is ook een dag waarop mensen ons ontvallen én in een verleden ontvallen zijn. Zoals natuurlijk elke dag aan de orde is. Bekende mensen en nog veel meer onbekenden. Wat de meer bekenden betreft zijn het in de muziekhistorie vooral Hank Williams (overleden 1 januari 1953; 29 jr.) en Townes van Zandt (overleden 1 januari 1997; 52 jr.) die vaak op de eerste dag van het nieuwe jaar in onze gedachten schieten. Maar wat denkt u van Bryan Harvey? Hij overleed op 1 januari 2006, slechts 49 jaar oud. Hij werd op die dag, dit tezamen met zijn vrouw Kathryn en dochters Stella (9 jr.) en Ruby (4 jr.), op gruwelijke wijze om het leven gebracht in zijn huis in Woodland Heights (Richmond, Virginia).

Wie was Bryan Harvey? Welnu, wellicht is hij het meest bekend geworden als gitarist/zanger van de formatie Gutterball, een groep met ook Steve Wynn (Dream Syndicate), Stephen McCarthy (The Long Ryders), Bob Rupe (The Silos, Cracker) en Johnny Hott. Met die laatste werkte Harvey eerder al lange tijd samen in de formatie House Of Freaks. Met Gutterball was Harvey eind jaren ’90 een aantal keren in Nederland, waarbij een optreden begin november ‘94 in Delft, de Eland (nu Speakers), nog vrij goed op het netvlies staat. Of beter: op de trommelvliezen, want het was snoeihard die avond in Delft. In die periode was het een half jaartje later in het Rotterdamse Rotown (17 mei ’95) een stuk subtieler, aangenaam & redelijk ingetogen. Maar goed, Bryan Harvey maakte met Gutterball een drietal albums, met Weasel (1995) als misschien wel meest aansprekende. Met de tweemansformatie House Of Freaks kwam hij dus samen met Hott in de periode 1987-1994 tot een EP en vier volwaardige albums. Vooral hun 2^e schijf, Tantilla uit 1989, verdient een aparte vermelding. Prima plaat. Een album met titels die later, en ook nu nog steeds, tot enig nadenken stemmen: Family Tree, Broken Bones, I Want Answers & The World Of Tomorrow. House Of Freaks zou je met wat inlevingsvermogen dan ook nog eens een voorloper kunnen noemen van latere acts als The Black Keys en The White Stripes.

Elk jaar op 1 januari -dit tussen alle goede wensen, voornemens en plichtplegingen door- wordt er hier ten huize niet alleen met de nodige positieve energie naar de dag (& wereld) van morgen gekeken, nee, we blikken toch ook nog even snel terug. En dan niet zozeer naar giganten als Williams en Van Zandt, maar met name eren wij hier vanaf 2007 traditioneel op de eerste dan van het jaar Bryan Harvey (en zijn gezin). Wij plaatsen plechtig House Of Freaks’ Tantilla in de speler en luisteren in stilte & serene rust één keertje in z’n geheel naar dit album. Johnny Hott en de betreurde Bryan Harvey. Mooi! Heel mooi! Naar afsluiter The World Of Tomorrow, vooral. Toch veelbetekenend op een dag als 1 januari….