One Of The Boys – Cina Samuelson – Ollie Vee – Eryn Shewell

Behalve dat er in alle gevallen een vrouw in een kort jurkje op de cover staat, hebben de albums in deze roundup niets met elkaar gemeen. Dat slaat misschien nergens op, maar doen we lekker toch. Makes no sense at all! Beginnen we met het beste in dit overzicht. One Of The Boys is een van de bands rond Tina Schlieske. De tegenwoordig in Santa Barbara, Californië, woonachtige frontvrouw maakte in de late jaren tachtig deel uit van de bloeiende muziekscene van Minneapolis. Als Tina and the B-Sides trad ze met haar band op in de clubs van de Twin Cities. Op One Of The Boys (Tina Tunes) gaat ze terug naar Minnesota en Wisconsin. Op geheel eigen wijze trekt ze zes liedjes van artiesten uit die regio naar zich toe. Ze begint met The Game van Soul Asylum en vervolgt met Makes No Sense At All (Husker Du), Most Of The Time (Bob Dylan), Big Star (Jayhawks) en When Doves Cry (Prince) om te besluiten met Sixteen Blue (Replacements). Het zijn grootse uitvoeringen in een vertraagd tempo die heel klein worden gehouden. Countrysoul is misschien de meest treffende beschrijving voor deze unieke en zeer aanbevolen cd met covers die iets toevoegen aan de originelen.

Kan een Zweedse zangeres authentieke country brengen? Je zou zeggen van niet, maar op Roots & Memories (Cool Country Music) bewijst Cina Samuelson dat dat wel degelijk mogelijk is. En als je op de goedkeuring van Dale Watson kan rekenen, dan zou niemand daar meer aan moeten twijfelen. Watson doet een duet met Samuelson op het door George Jones en Leon Payne gepende Take Me. Ook Justin Trevino en Bobby Flores vereren de Zweedse door als zangpartner te fungeren. Zo country als wat dus, deze collectie covers. Samuelson produceerde het album zelf. De opnamen vonden plaats in Zweden, de genoemde gasten bleven voor hun rol gewoon in Texas.

Ollie Vee is een Canadese band die bestaat uit vier jongemannen. Het is de dame op de hoes die ze een plekje in dit overzicht bezorgt. Het debuut Lonesome Girl (eigen beheer) biedt rockabilly om je voor op te dirken. Glanzende jurkjes. Neonverlichting. Zoete tonen. De sound van het viertal is kaal en gestileerd. Bewonderaars van Chris Isaak zouden zomaar kunnen vallen voor de zang van Jesse Adamson, tevens de belangrijkste songschrijver. Ollie Vee komt uit het afgelegen stadje Seagrave, ergens in het zuiden van de provincie Ontario. Daar zou je ze het liefst zien optreden in een bar net buiten het stadje.

Als een pin-up stelt Eryn Shewell zich in de slaapkamer aan ons voor. Op Eryn Shewell (Rewbie Music) staan 10 nummers met elementen uit soul, blues en pop. Soms doet ze als zangeres erg haar best aansluiting te vinden bij moderne arrenbie. Gelukkig is er dan nog altijd een gitarist die fel van leer trekt. Ook jazz met volle ronde tonen van een blazerssectie biedt de cd met Afraid Of The Dark. Of ze werkelijk bang is, valt te betwijfelen. Shewell reist al enkele jaren langs de clubs aan de oostkust van de Verenigde Staten en als ze op een zomeravond eens vrij heeft, luistert ze naar het weerbericht in de hoop dat het een Backseat Romance Forecast zal zijn.