Wat heerlijk verfrissend klinkt die Amy McCarley op Jet Engines (eigen beheer). De uit Huntsville, Alabama afkomstige zangeres trakteert de luisteraar op haar tweede album met 10 heerlijke, goudeerlijke liedjes. Belangrijk in het geluid van McCarley is Kenny Vaughan, de rootsgitaargod die kilometers maakte in de bands van Marty Stuart en Lucinda Williams. Laatstgenoemde is trouwens wel een mooi referentiepunt om de muziek van McCarley mee te vergelijken. En het is vast vloeken in de americanakerk, maar ik moet eigenlijk zeggen dat ik Jet Engines prefereer boven menig werk van La Lu. Dat zit ‘m toch vooral in die prachtige stem van McCarley, die op een of andere manier tegelijkertijd donker en helder is. Verlangend en afstandelijk. Op Smart Man hoor je haar Southern drawl en daarna, als een vocaal commentaar, zachte kristallijnen ooh oohs. Het titelnummer is een geslaagde mengeling van twangy country met reggae. Dat is slechts weinigen eerder gelukt. Het gaat op deze plaat vaak over die momenten waarop je beseft dat iets is stukgelopen, dat verwachtingen niet zijn uitgekomen (A Fools Lament) en dat je je zelf moet oprapen om overnieuw te beginnen (Head Out Of Town). Jet Engines lijkt mij een mooi document om een langdurende relatie met het werk van Amy McCarley aan te gaan. Of had je dat al gedaan naar aanleiding van haar debuut (zie recensie)?
Jet Engines is te verkrijgen via de website van Amy McCarley.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie