Waarom dit een goed album is dat je toch niet zou moeten kopen. We hebben het over Ten (Full Light Records) van Darrell Scott. Dit nieuwste album van de 55-jarige Amerikaanse singer-songwriter is gewijd aan de muziek van zijn vriend Ben Bullington, over wie we eerder op deze site een stuk schreven. Bullington was een arts uit Montana die in zijn vrije tijd nummers componeerde en tot vijf albums kwam voordat hij in 2013 aan kanker overleed. Ten is een mooi album geworden waarop Scott op aangename wijze tien nummers van Bullington vertolkt. Waarom je hem dan niet zou moeten kopen? Omdat de originele versies gewoon fraaier zijn. Bullington heeft een mooiere stem, dat allereerst. Maar bovendien zijn Scott’s uitvoeringen zonder uitzondering langer. Soms is het maar een paar tellen, maar soms ook meer dan een minuut. Daardoor lijken de originele versies in elk geval puntiger te zijn. Bovendien vind ik de aangeklede orginele versies ook beter klinkten dan de wat kalere uitvoeringen van Scott, hoe mooi die ook gitaar of piano speelt. Ik maak een uitzondering voor Sage After Rain. Dit nummer is me in beide uitvoeringen even dierbaar. Ook Scott’s versie van het aangrijpende I’ve Got To Leave You Now is bijzonder. Het nummer is opgenomen op een Iphone. Dat deed Scott in de laatste maanden van Bullingtons leven vaker. Hij stuurde die Iphone-opnames dan op naar zijn vriend om hem te laten horen hoe zijn nummers klonken als ze door iemand anders opgenomen werden. Iets wat Bullington zeer waardeerde. Ach weet u, het maakt me natuurlijk niets uit of u dit album wel of niet koopt. Het belangrijkste is dat Scott een respectvol eerbetoon gemaakt heeft voor Ben Bullington. Een bijzonder welverdiend eerbetoon.
09/06/2015 Permalink
Mooi geschreven.
10/06/2015 Permalink
Volgens mij wordt dit album hier ernstig te kort gedaan. Dit album heb ik reeds twee maanden in huis en het is intussen mijn meest gedraaide album van 2015. Lijkt me niet zonder reden. Het zijn erg integere uitvoeringen. Persoonlijk vind ik de stem van Darrell Scott mooier dan die van Ben Bullington. Maar het blijft muziek en wie er naar luistert :-).
10/06/2015 Permalink
Het blijft een coveralbum en dat is toch altijd wat lastig te beoordelen. Daarom vind ik de laatste 2 zinnen van Hugo’s betoog ook zo goed.
Het gaat er om dat de muziek van Bullington gehoord blijft. Als er ook maar 1 iemand dankzij dit album Ben Bullington ontdekt is het album al geslaagd. En dit album is in mijn ogen dermate goed dat mensen die Ben nog niet kenden er nu zeker naar op zoek zullen gaan.
10/06/2015 Permalink
Die laatste twee regels spreken overigens zijn eerste regel behoorlijk tegen 🙂 Mensen zouden na zo’n uitspraak al af kunnen haken om verder te lezen. Lijkt me niet de bedoeling, toch?!
10/06/2015 Permalink
grappig, mij zette het juist aan tot verder lezen 😉
11/06/2015 Permalink
Als je even zelf wil vergelijken tussen de versies van Scott en de originelen (en gebruik maakt van Spotify): https://open.spotify.com/user/dutchtwang/playlist/27w0BlQuEIoh9whMmxOObp
12/06/2015 Permalink
Geweldig, Hugo. Wat een service!
Ik had nooit van Bullington gehoord. De bespreking van zijn laatste cd had ik kennelijk over het hoofd gezien. Ik ben diep geraakt door zijn muziek, zijn teksten, zijn stem.
13/06/2015 Permalink
Hugo heeft prachtig geschreven (‘Een bijzonder welverdiend eerbetoon’) , maar zoals Darrell Scott deze songs uitvoert is van een ongeëvenaarde schoonheid!