57 albums recenseerden we in oktober 2005. Daarvan ken ik er sowieso 14, want zoveel recensies waren van mijn hand. Die andere 43 gingen aan mij voorbij. Daar had ik geen tijd voor, niet om ze te gaan kopen en niet om ze te gaan beluisteren. En zo mis je toch het een en ander, zo blijkt nu. En ik zal wel niet de enige geweest zijn. Daarom even een terugblik en een Spotify-playlist die tien jaar achteruit zwenkt. Plaat van de maand was het fenomenale debuut, For So Long, van Robyn Ludwick, dat we beloonden met 5 sterren. “Haar autobiografische songs over het leven en de liefde zijn van een tijdloze kwaliteit. En die stem van haar is zo country als een houten veranda.”
Verder waren we bijzonder onder de indruk van het Noorse Helldorado dat met The Ballad of Nora Lee een overrompelende plaat maakte. Ook uit Scandinavië, maar dan uit Zweden, kwam Hyacinth House met een titelloos album (net als Helldorado ook vierenhalve ster). De twee andere vierenhalve ster-platen kwamen van de JJ Schultz Band (Something To Me) en Forrest Jourdan (The Family Farm). Beide zijn overigens nog steeds muzikaal actief, hoewel Jourdan het een stuk rustiger aandoet (1 plaat per 10 jaar) dan Schultz.
Waar we nooit meer wat van hoorden was Ben Cyllus en dat is, gelet op hetgeen hij op Cinnamon Matinee liet horen, bijzonder jammer. Richard Stooksbury maakt na het titeloze debuut uit 2005 (4 sterren) nog wel een plaat maar na 2007 is het ook om hem angstwekkend stil geworden. Hij heeft wel een facebook-account waarop te zien is dat hij sporadisch nog optreedt.
We bespraken die maand slechts een Nederlands album, maar dat was dan ook een bijzonder fijne: Cherrystone Park van T-99. Een band die toevallig dit jaar, na een lange pauze, weer actief is geworden en zelfs nieuw plaatwerk heeft afgeleverd.
De afgelopen weken heb ik dankzij Spotify veel naar die muziek van tien jaar geleden kunnen luisteren. Naar Healthy White Baby b.v. (lekker rauwe band van Laurie Stirratt, zus van de Wilco-bassist en voorheen in Blue Mountain) en naar The Small Change (“Energieke rock-‘n’ roll, pubrock, Costello-bite, Marah-attitude, Replacements-rock”). Misschien niet wereldschokkend, maar ze happen allebei heerlijk weg.
Bijzonder is wel The Clothline Revival dat oude field recordings op een bed van moderne bliepjes-americana serveert.
Wel, onderstaande playlist geeft een aardige weergave van de albums van tien jaar geleden. Niet alles staat er in. Maar je kunt in anderhalf uur even een kleine tijdreis maken. En er zit vast wel wat in dat uitnodigt tot verder luisteren.
05/10/2015 Permalink
Heel erg leuk zo’n muzikale tijdreis en The Small Change heb ik toen helemaal gemist: wat een lekker muziek
18/10/2015 Permalink
Ja, So long van Robyn Ludwick is een meesterwerk. Via altcountry heb ik Robyn en dit album leren kennen. En de daarop volgende album van haar. Ook goede albums. Ik heb goede herinneringen aan haar concert met dochter en zoon en manlief in In the Woods.