Archer’s Arrow (eigen beheer) van Adam Klein is zo’n plaat die te weinig aandacht krijgt. Je kunt ook zeggen dat het een album is dat te weinig aandacht opeist. Klein is een vakman die niets fout doet. Zijn eigen songs zijn prima, zijn keuze van een cover is uitstekend en de uitvoering van Neil Young’s Bad Fog Of Loneliless is ook keurig. Het is alleen zo dat er een groot aanbod aan mooie platen in de americanawereld is. En de makke van Archer’s Arrow, Klein’s zesde album inmiddels, is dat het in dat aanbod gewoon niet opvalt. Misschien in Klein wel te integer om de kaart te trekken van de grote productie of een onweerstaanbaar marketingbombardement. Da’s wel een beetje jammer want zo zal het heerlijke rockende, aan Crazy Horse refererende Burnin’ Love natuurlijk nooit het grote publiek bereiken. Of het over transgenderheid handelende Boybutante Dreams. Adam Klein zal zo waarschijnlijk vooral voor een publiek van fijnproevers zijn albums blijven maken.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie