Rauw en intens als een punkplaat uit 1977. Schurende gitaren en lekkere hooks. Een stem die soms een beetje overslaat. Heavy Meta (New West Records/PIAS) is een overweldigend album van een Amerikaan die frustratie omzet in gloeiende garagerock die het leven de moeite waard maakt. Ron Gallo verbaast zich op slotnummer All The Punks Are Domesticated over de huiselijkheid waarin vorige generaties zijn gevlucht. Het heilige vuur voorgoed gedoofd. Gallo, die er met zijn krullenbol uitziet als een jonge Dylan of Tim Buckley, speelt met de overgave van iemand die de wereld gaat veroveren in vaste overtuiging zijn compromisloze houding niet te veranderen. Daarbij valt vooral zijn positieve instelling op. Op Why Do You Have Kids? ergert hij zich aan een jonge moeder die de as van haar sigaret in de kinderwagen laat vallen. Hij huilt erbij als een Jeffrey Lee Pierce. Op Young Lady You’re Scaring Me deelt hij een huis met een vriendin en twaalf katten. Spiegels aan het plafond. Een stapelbed naast het bad. Nagels op het matras. Aan de sixtiespunk van Put The Kids To Bed voegt hij een Californisch golfje toe. Het rockabillyslagje van Please Yourself neigt naar Cramps, maar er zit ook een kort gitaarmotiefje van Neil Young circa Everybody Knows This Is Nowhere in. De akoestische gitaar op Black Market Eyes gaat daarna heel even naar iets van Comes A Time. Kale klanken als een Alan Vega (Kill The Medicine Man), powerpop (Can’t Stand You) en slepende gitaarrock in het spoor van Dinosaur Jr. (Don’t Mind The Law) maken van Heavy Meta een fantastische rockplaat.
11/02/2017 Permalink
album heb ik in bestelling staan. Toy Soldiers vond ik een leuk bandje
12/02/2017 Permalink
Inderdaad gaaf album…….luister al maanden naar Young Lady You’re Scaring Me…………..deed me denken aan Steve Wynn.