Daar is hij: het nieuwe album van Chris Stapleton. Op bevrijdingsdag, nota bene. Want bevrijdend werkt het om dit From A Room, Volume 1 te beluisteren. We hoeven nu namelijk niet meer te vrezen dat Stapleton een eendagsvlieg zou blijken te zijn. Dit nieuwe album is zeker zo goed als Traveller (2015). Beter zelfs misschien. Ik moet bij beluistering menig vloek onderdrukken, want dit is echt godvergeten goed. Van Broken Halos (een van de vier nummers geschreven met zijn oude Steeldriver-maatje Mike Henderson) tot het schitterende Death Row waarin Stapleton in de huid kruipt van een ter dood veroordeelde gevangene. Dit laatste nummer: een eenvoudig gitaarmotiefje, spaarzame percussie en die dijk van een stem, meer is er niet nodig. Dat het nog eenvoudiger kan blijkt in Either Way. In dit al oude nummer (in 2008 gecoverd door Lee Ann Womack) hoor je alleen zang en gitaar, maar het werkt. Zet daar Second One To Know tegenover. Even goed, maar dan knallende rock met een blarentrekkend gitaarwerk. Stapleton covert zelf een oude hit van Willie Nelson, de pure country van Last Thing I Needed First Thing This Morning. Qua zang is Stapleton het meest indrukwekkend op I Was Wrong, zoveel soul kruipt er dan in zijn stem. En natuurlijk: ook dit album is weer geproduceerd door Dave Cobb, die de vooral de kunst verstaat van het weglaten. From A Room, Volume 1 is de plaat van het jaar, tot nu toe (maar er schijnt ook nog een Volume 2 uit te komen later in 2017).
Voor een impressie: zie hieronder een live-soloversie van I Was Wrong, al uit 2012.
05/05/2017 Permalink
Leuk deze euforie. Dat geeft de burger moed. Ik was bang dat dit album na Traveller zou tegenvallen. Ongegrond wellicht. Dank je.
05/05/2017 Permalink
Ik temper de euforie enigszins, een prima en degelijk album, maar erg kort (32 minuten) en haalt m.i. het niveau van traveller niet (altijd). Misschien moet ik het nog vaker luisteren…
05/05/2017 Permalink
Nou tegenvallend is hij zeker niet, maar waar Traveller echt van de buitencategorie was is deze wat mij betreft gewoon goed. Luister ze maar eens achter elkaar, dan valt direct bij het eerste nummer van Traveller het kwaliteitsverschil op. Maar iets minder dan de vorige is nog steeds uitstekend om aan te horen.Vind ik.
06/05/2017 Permalink
Niks mis mee; minstens zo goed als Traveller!
06/05/2017 Permalink
Kom op beter dan zijn vorige no way!!!! zijn stem is nog heser hier,wat mij een beetje irriteert zelfs…dus nee 3 sterren van mij en geen 5
06/05/2017 Permalink
Ben zelf heel kritisch en hou alleen het beste de rest verwijder ik…en zijn eerste album was een wereldalbum en deze haalt het niveau bij lange na niet dus snap die 5 sterren niet zo…maar over smaak valt niet te twisten uiteindelijk…en je mag toch vrij reageren hier neem ik aan 🙂
06/05/2017 Permalink
Ik sluit me Tim aan, paar prachtige nummers maar nergens het niveau van bv Tennessee Whiskey. Jammer maar misschien heeft hij het beste voor vol.2 bewaard ? 😉
08/05/2017 Permalink
Waar ik bij het eerste album erg onder de indruk was en het niet kon uitzetten vind ik dit een meer kabbelend album. Niet slecht maar ook geen 5 sterren. Daarnaast vind ik 32 minuten voor een album wel heel erg aan de korte kant(helaas zijn veel albums tegenwoordig korter dan 50 minuten). Nu bij mij blijft het steken op 3/3.5 sterren
09/05/2017 Permalink
Afgelopen weekend hoorde ik hem op de radio bij World Cafe. Hier terug te lezen/luisteren:
http://www.npr.org/sections/world-cafe/2017/05/05/526871785/world-cafe-nashville-chris-and-morgane-stapleton
11/05/2017 Permalink
Hij is wat kort maar vergeet niet dat from a room 2 dit jaar ook uitkomt.
13/05/2017 Permalink
Traveller is van een niveau dat moeilijk te overtreffen is dus dat dit album iets minder is wil ik beste geloven.
16/05/2017 Permalink
Prachtplaat !
Alleen eeuwig jammer van die hoes……
19/05/2017 Permalink
Wat is er mis met de hoes?
02/06/2017 Permalink
Mooie plaat van Chris Stapleton. Enige nadeel: maar ruimt 30 minuten muziek, maar wat een nummers! Ben benieuwd naar nummer 2 en wanneer komt deze man een keer naar Nederland?