Laurie Gallardo van radiostation KUTX in Austin, Texas, omschreef Buckley als ‘Crazy Horse by way of Parsons and Sahm’. Geen wonder dat we die quote terugvinden op het A4’tje dat de platenmaatschappij heeft gevoegd bij het recensie-exemplaar van Las Cruces (RumBar Records/Sonic Rendezvous) van de Amerikaan Buckley. Mooier promotiemateriaal is immers nauwelijks denkbaar. Deze Buckley komt oorspronkelijk uit Boston, maar we vinden hem hier terug in Bakersfield met een machtige plak psychedelische desertrock. Op Old Glory zijn roots en hardere rockvarianten samengevoegd, zoals ook Steve Wynn dat kan. Fraai, dat wiebelige koortje. Op Devil Slide kronkelen we door de woestijn van Woodcocks en Sidewinders. Het titelnummer heeft een industriële tik, waarna we met Consuela ayayayayayaya zingen langs de Rio Grande. Op Three Chiefs gaat het over een brandende canyon. Het hoekige ritme van de gitaren is ZZ Top, het koortje voegt daar Fleetwood Mac aan toe. Een rauwe gitaar brengt ons Downtown, waar Buckley zich liever onttrekt aan de snelheid van de stad. Hij mijmert liever over de hippiemeiden van Clawson Hill, waarna hij deze schitterende plaat besluit met het 7.40 minuten lange Perfect Storm, waarop J. Danial Buckley (zang, gitaar) met Simon Page (gitaar), Sean McNulty (bas) en Russ Patterson (drums) zijn heil wederom zoekt in de woestijn.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie