Dat menig americanaliefhebber een zwak heeft voor de blues mag algemeen verondersteld worden. Vandaar dat op deze site ook wel eens een bluesplaatje besproken wordt. Zo is in het verre verleden ook wel eens een album van de Noorse one-man blues machine Bjorn Berge hier tegen het licht gehouden. Als zijn nieuwste werk, Who Else (Blue Mood Records/PIAS) bovendien wordt aangeprezen als “everything from blues and rock to americana en even country”, dan raken we nieuwsgierig. Maar: het is niks. Ja, een betrekkelijk vervelende funky variant van harde bluesrock. Niet dat Berge opeens vergeten is hoe hij gitaar moet spelen natuurlijk. Dat vonkt en vlamt nog steeds en er zijn ook echt opzwepende momenten te vinden (Mr. Bones), maar enige originaliteit is ver te zoeken. En Berge is ook geen echt getalenteerd zanger. De brand er in dus oftewel, geef onze portie maar aan fikkie.
08/02/2019 Permalink
Deel je mening absoluut niet, Hugo. Het is niet de meest originele cd, die ik dit jaar ga horen, dat ik met je eens, maar de manier waarop jij dit album af serveert, vind ik behoorlijk negatief en met weinig respect naar de artiest. Het blijft muziek, ik vind het album zeer genietbaar en erg prettig om naar te luisteren, maar ik luister ook veel meer naar dit soort muziek dan jij, misschien dat dat ook meespeelt.