Matt Andersen heeft het in de vingers. Matt Andersen heeft het in de strot. Matt Andersen heeft het in zijn donder. Goeie gitarist. Geweldige zanger. Een artiest die de muziek vrijelijk laat stromen. Het zit erin. Het komt eruit. Halfway Home By Morning (True North Records) is weer een geweldig album van de man uit New Brunswick. Aan de belangrijkste voorwaarden voor goede rootsmuziek is ruim voldaan. Liedjes over het leven gespeeld met heel veel gevoel. De Canadees reisde voor de opnamen af naar Nashville. Daar trof hij zijn landgenoot Steve Dawson in diens Henhouse Studio. Andersen (akoestische en elektrische gitaren) zong er zijn liedjes over pijn en de heilige geest en vroeg en passant om genade (Long Rider). Hij brengt ons terug naar waar het hart klopt. Een Free Man met Something To Lose. Hij komt en gaat en verontschuldigt zich (The Bed I Made). Hij staart over het dashboard en ziet haar weer verdwijnen (Give Me Some Light). Het is een kwestie van leven en vergeven (Gasoline). Vanzelfsprekend blijft Dawson niet louter aan de knoppen zitten. De multi-instrumentalist pakt akoestische en elektrische gitaren en een mandotar op en gaat zitten achter de steelgitaar en orgel. Met verder Jay Bellerose (drums), Mike Farrington (bas), Chris Gestrin (toetsen), Jim Hoke (saxofoon), Charles Rose (trombone) en Steve Hermann (trompet). The McCrary Sisters overgieten het met nog meer soul, terwijl Amy Helm meezingt op Something To Lose.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie