Weten jullie wat een prairie fire is? Afgezien van het voor de hand liggende brandje op de prairie? Het is een shotje waarbij je een flinke scheut tabasco door je whiskey gooit. Een pittige mix, zoals je zult begrijpen. Dat kunnen we ook zeggen van het ongetitelde debuut van de band The Prairie Fire. Het kwartet komt uit Seattle, Washington. Op hun bandcamp-pagina afficheren ze zichzelf als altcountry, cowpunk en, dat vind ik het mooist gevonden, farm emo. De gemene deler is uit de bocht vliegende country. In het titelnummer, dan bedoel ik Prairie Fire, wordt de luisteraar aangemaand om naar hun deel van de stad te komen, zodat ze de hele nacht Hank Williams (of Merle Haggard) kunnen draaien en meeblèren, en de eerdergenoemde prairie fire te drinken totdat ze er bij neervallen. De 10 nummers zijn redelijk standaard qua opzet, maar telkens wordt in de uitvoering toch wel iets bijzonders gedaan. Ze duren tussen de 2 en 4 minuten en wanneer de drie minuten gehaald wordt, zit er meestal wel een mooie solo in. In tempo gevarieerd, soms door de ritmesectie voortgejaagd, soms lekker rustig. Qua stem doet zanger Jonboy McCollum in de verte denken aan de vroege Jay Farrar. Mooi is het verhaal achter Penny, waarmee het album opent. Het gaat over Momma Penny, een veel oudere collega met wie de geboren Texaan McCollum werkte in een van de keukens van de University of Washington. Je kunt er hier meer over lezen en horen. Als countryband speelt The Prairie Fire natuurlijk ook een walsje, alleen is dat dan hier een Suicide Waltz. Daarmee is dit Prairie Fire echt een gitaarbandje voor de liefhebbers van ouderwetse alternatieve country.
17/11/2019 Permalink
Fijne ontdekking, zeg. Misschien zelf wel een jaarlijstjesalbum.