No Blues is bezig met de afscheidstournee. Mis het niet, want wat dit collectief tot stand heeft gebracht in een tijdsbestek van vijf jaar is werkelijk bijzonder. Op Hela Hela (Continental Europe/Munich), het vierde en laatste album van No Blues, is nog altijd sprake van een stijgende lijn, zodat de band op het hoogtepunt stopt. Het is dan ook moeilijk voor te stellen dat de groepsleden in de toekomst nooit meer iets samen zullen doen, dat zou immers ook het einde betekenen van de muziekstijl arabicana, de term die werd bedacht voor de mengvorm van Arabische muziek en Amerikaanse folk en blues. Ad van Meurs (zang, gittaar, dobro, slidegitaar, toetsen), Anne-Maarten van Heuvelen (zang, bas) en Haytham Safia (zang, u’d) vormen de kern, maar in feite horen Osama Maleegi (djembe, bongos en andere percussie, u’d, zang) en Ankie Keultjes (zang en tevens producer) daar net zo goed toe. Violist Mourad Koury en zangeres Shereene Danial zijn de belangrijkste gastmuzikanten deze keer. Het album opent spetterend met Long Legged Woman: I love your skirt and I love your top / I love you baby and I can’t get enough / You’re my long legged woman with a short short miniskirt. Arabische klanken kunnen heel sexy zijn. De percussie van de in Sudan razend populaire Maleegi kan No Blues laten swingen, daar waar op andere momenten plaats is voor melancholische klanken.
23/01/2011 Permalink
Dames & heren,
Deze CD vediend echt wel wat meer aandacht onder de luisteraars, tis FF wennen maar wel een een schoonheid of vinden we het allemaal een beetje te eng omdat het anders klinkt als anders of komt het omdat het een nederlands product is?