Ze stond al eerder in het knusse (kleine) Walhalla: de Canadese Madeleine Roger. Toen, begin maart 2020, met gitarist Logan McKillop als haar muzikale kompaan en levenspartner. Aan die relatie is inmiddels een einde gekomen; die break-up inspireerde haar wel tot het schrijven van de song You Don’t Think About Me Anymore. In de opmaat naar deze song verhaalde ze over het lieve, gevoelige karakter van McKillop. Toch koos zij dus voor haar eigen weg.
Een weg die eerder ook al tot de scheiding van het duo Roger Roger leidde, hoewel deze splitsing meer te maken had met de keuze van haar broer Lucas Roger -met wie zij dit duo vormde- om zich meer te gaan toeleggen op het vervaardigen van gitaren. Juist, Roger gitaren. Vanmiddag speelde 
naast Madeleine dan ook landgenoot Trent Freeman met een Roger gitaar. Logisch. Freeman nam ook diverse keren de viool ter hand en verzorgde daar waar gewenst voor de harmony vocals. Dat deed ‘onze’ Nathalie Schaap veelal ook. Schaap was -met haar contrabas- voor deze zes optredens tellende tour door ons land twee keer ingehuurd, dit na een kennismaking via Instagram en slechts één repetitie. Zij kweet zich met verve en met veel focus van haar rol.
Roger zelf toonde opnieuw dat zuiver zingen haar verre van vreemd is. Van opener Cottonwood -van haar gelijknamige solo- album uit 2018- tot aan het afsluitende Wildflowers. Het was bijzonder fraai wat Roger met haar begeleiders een uitverkocht Walhalla voorschotelde. En waar set één al van niveau was, daar tikte deel twee een nog hoger level aan. De opbouw van dit ruim anderhalf durende optreden was dan ook welhaast perfect. Uiteraard ook met een aantal nieuwe songs (van het in de steigers staande nieuwe album had zij zelfs al stiekem een soort van bootleg op de merchandise tafel liggen), maar ook met songs van Cottonwood en Roger Roger’s Fairweather uit 2016, zoals 13 Crows.
Een aantal songs verkreeg een korte inleiding, songs vaak geboren uit bewondering voor een kunstenaar -zoals voor de Oostenrijker Freidensreich Hundertwasser- of voor een fotograaf, zoals de Zweed Lars Tunbjörk. Beiden inmiddels overleden, maar ook zij inspireerde dus Roger’s werk. Ook een verwijzing naar haar Duitse roots van moederskant én dan met name naar het begrip afscheid nemen, gebruikte ze als inleiding naar een song: het vrij indringende Soldier Song (ook van Cottonwood). Erg fraai.
En zo bewees Madeleine Roger -gelijk aan begin 2020- opnieuw dat zij ook live haar mannetje staat. Het Madeleine Roger Trio op Zuid, het was genieten.
Gezien : zondag 11 februari in (kleine) Walhalla, Rotterdam.
Foto’s: Erik de Wit
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie