Het lijkt erop dat we hier eens in de ongeveer 10 jaar met albums van The Lancaster Orchestra moeten wapperen. Dat deden we halverwege de jaren nul, in 2015 en nu is het weer zover. De vanuit Stockholm opererende Zweed Carl Mathson riep het ‘orkest’ weer bij elkaar en dat resulteerde in A Light That Can Brighten Up The Dark (Ella Ruth Institutet). Hierop acht nummers, met een speelduur van in totaal net geen 30 minuten. Wel mooie minuten trouwens. Pedal steel, strijkers, veelal akoestische en soms elektrische gitaar, orgel, piano, allemaal erg smaakvol gedaan. De weemoed druipt ervan af, ondanks titels als Golden Rays Of Sun en het titelnummer van A Light That Can Brighten Up The Dark. Mathson moet als klein kind in een vat vol melancholie zijn gevallen. Mathson is echter geen pessimist, soms alleen een beetje berustend zoals in het prachtige Something. Fijnproeversplaat.
Het moet me wel van het hart dat de promotie van het album dramatisch is. De website van de band stelt niets voor en ook de sociale media helpen je niet veel verder. Als je dit album in fysieke vorm, als lp, zou willen hebben kun je het beste een email sturen naar Info@lancasterorchestra.com.
11/07/2024 Permalink
Héééél fijn plaatje…
Roept bij mij vooral associaties op met het werk van Ron Sexsmith…