Een intrigerende hoes. Is de vervaarlijke man van middelbare leeftijd Nicole Atkins’ lover of haar vader? Eerlijk gezegd zou ik het graag willen weten, juist omdat Nicole Atkins’ ruige rock evenzeer intrigerend als gevaarlijk is. Tjonge, wat gaat deze dame tekeer op dit schitterende, rauwe, luide album. Spannender dan Neko Case, Jenny Lewis, Maria McKee en Kristi Rose bij elkaar – en in het kwadraat. Het beukt, rockt en twangt zonder in countrypunk-clichés te vervallen. Eerder is dit spunky rock vanuit de goot; een doorkijkje naar de onderkant van de maatschappij. Misschien draaf ik door, maar mevrouw Atkins heeft mij volledig in de ban. Zelf zegt ze over Mondo Amore (Razor & Tie/Proper), haar tweede plaat, dat dit het album is dat ze al sinds haar twaalfde wilde maken. En op de een of ander manier kan ik me dat helemaal voorstellen. Mondo Amore is een dapper, uitdagend album dat aftrapt met de traag zwoegende rocker Vultures en vervolgd wordt met de soul en rhythm & blues van Cry Cry Cry. Op zijn beurt weer afgewisseld met de heerlijk tranentrekkende ballad Hotel Plaster, die daarna weer wordt opgejaagd door een krijsende, rockende Atkins. En zo schiet dit schitterende, caleidoscopische album alle kanten op, kaatst terug via de wanden en balt zich dan samen in een kern van muzikale energie. Nicole Atkins is the man.
07/03/2011 Permalink
Na zo’n recensie moest ik wel gaan luisteren. Maar helaas: zware teleurstelling: welgeteld een paar echte rockers die lekker schuren, maar verder vooral veel twang met violen en gekweel. Countrypunk is er al helemaal niet te vinden. De referentie naar de vier dames (Maria McKee als rockende zangeres?????) is ook verwarrend, want ze lijkt in de verste versten op geen van deze dames. Enfin, Wiebren, ik begrijp dat je onder de indruk bent van het voorkomen van Nicole (ziet er inderdaad prettig uit), maar als je in het vervolg zaken omschrijft, probeer dan de emoties even uit te schakelen ;-). Scheelt mij ook weer een luisterbeurt vol verwachting die zwaar tegenvalt.
07/03/2011 Permalink
@David: Je hebt het weer eens helemaal mis. Je hebt werkelijk geen idee of Maria McKee kan rocken of niet. Kijk maar eens wat muziekliefhebbers te zeggen hebben over Life Is Sweet: “This is not ‘Show Me Heaven’ territory, you can scare people with this. It’s a rock album, it’s a descent into madness and it’s quite superb. Musically it’s dominated by crashing guitars, but is supported by flowing string arrangements and seems to call into use musical forms ranging from folk to grunge. Joni Mitchell meets Kurt Cobain.” Of: “Maria McKee picks up her guitar and goes all Iggy Pop, and it’s a beautiful car-crash.” Of: “Uncommercial a bit grungy or sort of feedback stuff.“ En dit is wat All Music Guide vindt: “For most of her career, Maria McKee has never deviated from country-rock, but Life Is Sweet is a bold departure from her trademark sound, taking her into new sonic territories. Although the loud, distorted guitars are the first noticeable change, it soon becomes apparent that the thing that makes the album sound so different is its latent progressive rock influences.” Maria McKee niet rocken? Wat een pathetische opmerking.
07/03/2011 Permalink
Wiebren: weer eens (sic) helemaal mis? Enfin. Ik heb Life is Sweet (Maria McKee vond ik zelfs al leuk in Lone Justice en zelfs in haar meest kwijlende periode kon ik haar niet ‘niet leuk’ vinden), maar ik vind haar nog steeds geen rockende zangeres (wat anderen daar dan ook van mogen vinden): wel aardig dat je je een oordeel aanmeet over waar ik wel of geen idee van zou hebben (kennen wij elkaar?). Maar goed, ieder zijn eigen. Had ook geen idee dat je het allemaal zo zwaar zou opnemen.
Blijft echter wel staan dat jou recensie van Nicole Atkins een heel andere plaat bij mij opriep dan het bleek te zijn in mijn oren. Maar om het goed rockende gevoel te krijgen ga ik nu dan maar even de laatste Stacie Collins opzetten 🙂
08/03/2011 Permalink
Ik kan de muziek van Nicole Atkins meer waarderen dan Stacie Collins.
Maar of ik de cd van Nicole zal aankopen dat weet ik nog niet.
22/03/2011 Permalink
Beauty is in the ear of the beholder: wie zelf zijn/haar mening wil vormen, de cd staat ind e luisterpaal van VPrO 3voor12 (http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal)
25/03/2011 Permalink
Nog even voor de duidelijkheid: dit is rocken met ballen 🙂
http://www.youtube.com/watch?v=5ovj8eWsHF8&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=_byN2OvgnkE&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=EstTbLnCpNQ&feature=related
En shit, ik was daarbji (papa wordt oud)
http://www.youtube.com/watch?v=reki64LHt7w&feature=related
25/03/2011 Permalink
En zonder hersens. Maria McKee rocks! 🙂
25/03/2011 Permalink
Rocken doe je met je hart, niet met je hersens 🙂
28/03/2011 Permalink
Met een beetje hersens erbij vind ik rocken doorgaans wat interessanter worden. Dan beklijft het in ieder geval wat langer. Maar ieder zijn meug.