Op zijn zestiende scoorde Alex Chilton als zanger van The Box Tops een wereldhit met The Letter. Het was 1966 en het ontzag voor het blanke jochie met de strot van een volwassen zwarte soulzanger was groot. Daarna zou hij begin jaren zeventig met Big Star drie albums vol powerpop opnemen die later zeer invloedrijk bleken. De in 2010 op 59-jarige leeftijd overleden Chilton werd al voor zijn dood door alternatieve rockbands als R.E.M. en The Posies de hemel in geprezen. De periode tussen Box Tops en Big Star is altijd onderbelicht gebleven, mede doordat de muziek uit die tijd altijd extreem moeilijk verkrijgbaar was. Daar komt nu verandering in met Free Again: The 1970 Sessions (Big Beat/Munich). Diepe dankbaarheid daarvoor! Alle invloeden die de in Memphis – toch echt wel de hoofdstad van de rock-’n-roll – geboren Chilton ooit heeft toegelaten in zijn hoogst originele stijl zijn hier al te horen. Het gaat niet alleen van diepe soul naar powerpop, maar ook van zwalkende country naar dwarse rockabilly en van psychedelische blues naar rudimentaire punk. En dat is lang niet alles, want met het aaneengeregen Sugar, Sugar/I Got The Feelin’ bracht Chilton ook de bubblegumpop van The Archies samen met de funk van James Brown. Maar dan wel met een volledig uit elkaar gereten rockende versie. De enige andere cover tussen de twintig nummers op Free Again is Jumpin’ Jack Flash van Jagger/Richards. Dit album leidt zelfs tot een nieuw inzicht. Als de mensheid beter had opgelet zou Alex Chilton er in zijn geslaagd om fans van Beatles en Rolling Stones te verenigen middels powerpop en vuige rock van de straat, zodat dat eeuwige indelen in het ene of het andere kamp voorgoed voorbij was geweest. Ach, allemaal totaal niet belangrijk. Luister nu eerst maar eens naar Alex Chilton, een van de groten van de rockmuziek.
21/02/2012 Permalink
Terecht eerbetoon aan de veel te vroeg gestorven Chilton. Mooie tekst, John. Duidelijk met respect én liefde geschreven.
21/02/2012 Permalink
Sluit ik me helemaal bij aan !
21/02/2012 Permalink
Chilton heeft later in zijn carrière meermaals de bal misgeslagen maar hier verkeerde hij in topvorm. Die cover van JUMPIN’ JACK FLASH is onweerstaanbaar. Hulde.
27/02/2012 Permalink
Kwam ‘m een week terug toevallig tegen bij de platenboer. Blind gekocht, en absoluut geen spijt van.