Met een stem als John Doe in overdrive scheurt Matt Masters over the streets of Texas in Highways. Na dat knallende begin neemt hij flink gas terug met Two Girls, waarbij John Ellis op steelgitaar flink aan het poetsen gaat voor de dames. Maar vrouwen houden toch helemaal niet van steelgitaar? Dat weet John Ellis ook wel. Alle reden om indruk te maken op elektrische gitaar. Vrees nu niet dat Matt Masters en zijn band op All-Western Winners (Sloth Records) alleen maar bravoure tonen. Geen sprake van. Masters is een Canadees en net als landgenoot Fred Eaglesmith te slim om dom te zijn. Deze cowboyromantiek uit Calgary is van het meer intelligente soort. Daarbij past ook een cover van het door Ray Wylie Hubbard geschreven Snake Farm. Een lekker potente uitvoering, een beetje in de stijl van Webb Wilder. In het titelnummer behandelt Masters alle schrijvers van cowboyverhalen, van Karl May tot Larry McMurtry. Had zomaar van Tom Russell kunnen zijn. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Niet overtuigd door bovenstaande recensie. Lees dan wat we in 2008 schreven over Don Coyote: Als Matt Masters zijn mond open doet, dan blijft een wolf verstijfd van angst staan. Als de gitaren over de prairie stuiteren, vluchten de schorpioenen onder een steen. Don Coyote (eigen beheer) is het verhaal over een bewoner van Calgary die zichzelf beschouwt als een ouderwetse cowboy die door de stad zwerft, liedjes zingt en af en toe optreedt in het belang van de goede zaak. De Canadees Matt Masters bracht Don Coyote als een soort theaterstuk met zijn zes personen tellende band, terwijl de eveneens uit Calgary afkomstige artiest Terrance Houle met video het geheel van beelden voorzag. Dat was vast een interessante happening, maar nog veel belangrijker is het dat de cd negen prachtliedjes (net iets minder dan een half uur speeltijd) bevat. Fans van Tom Russell kunnen dit album terstond aanschaffen. Matt Masters heeft ook zo’n donkere stem die gemaakt is voor cowboyavonturen. Don Coyote is na Horse Soldier! Horse Soldier! van Corb Lund wederom een ijzersterk album uit Canada vol cowboyromantiek. Op het nummer Highways vertoeft het gezelschap op de freeways rond Los Angeles en Matt Masters doet op die rit niet onder voor John Doe. De longen vol gezogen, een rood hoofd en enorm veel power, terwijl wat droge woestijnsurf over de weg waait. Heerlijk. Het album Centennial Swell uit 2006 is al net zo sterk.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie