Crooked Cowboy and the Freshwater Indians – Double Naught Spy Car – Jimmy Robinson
.
Met The Blue Hawaiians werkte Crooked Cowboy in de jaren negentig aan een surfrevival in trendy clubs in Los Angeles waar lieden als Quentin Tarantino tot de klantenkring behoorden. Op Annalog And Her Hopeful Diaries (eigen beheer) reizen Crooked Cowboy and the Freshwater Indians ook af naar Hawaii. Of is het Tom Waits met een zangeres die normaal gesproken Lou Reed bijstaat die we horen? Het titelnummer van deze korte cd (17 minuten) is melodramatisch als een Scott Walker. Sterker nog, deze romantische klanken zouden het werk kunnen zijn van Serge Gainsbourg of de soundtrack kunnen vormen van een ouderwetse film als Emmanuelle. Op History Of The Bug (Part IV) klinkt een banjo en de gehele sfeer doet denken aan het werk van Ennio Morricone, totdat drums uit een doosje dat gevoel nogal onderuit haalt.
.
Ook Double Naught Spy Car komt uit Los Angeles. En dat klinkt al net zo mysterieus als Crooked Cowboy. Het volledig instrumentale Western Violence (Foot Pole) laat van alles horen. Surf, exotica, jazz, rock, funk en dat alles soms binnen een enkel nummer. The Indian is een nummer met echo en gedrenkt in reverb wat heel bijzondere dub oplevert. Op LARFD zijn in het gitaarspel metalinvloeden te horen, terwijl elders duidelijk sprake is van jazzlicks of surfaanvallen. De instrumentalisten van Double Naught Spy Car verdienden hun sporen bij uiteenlopende artiesten als Dave Alvin, Taj Mahal, Nina Hagen, Josie Cotton, Johnnie Halliday, Moris Tepper, Stan Ridgway, Robert Fripp, James Black & the Whites, Shelby Lynne en vele anderen. De (steel)gitarist Paul Lacques van I See Hawks In L.A. is in altcountrykringen de bekendste van het stel.
.
Bijzonder muzikaal is de gitarist Jimmy Robinson. Op Guitarworks (eigen beheer) bewijst ook hij van alle markten thuis te zijn. Deze gitarist uit New Orleans begon eind jaren zestig met psychedelische rock om daarna serieus een vak te leren als klassiek gitarist. Bovendien bewijst hij zich op dit album als een uitstekende zanger die echt goede liedjes schrijft. Naast jazz zijn soms ook wat Afrikaanse invloeden te ontwaren. Zijn uitvoering van het door Trent Reznor (Nine Inch Nails) geschreven Hurt gaat een heel andere kant op dan de emotionele versie van Johnny Cash, maar is ook alleszins de moeite waard. Ook van Eight Miles High maakt Robinson iets heel anders. De meeste indruk maakt deze gitaarvirtuoos gewoon met zijn eigen composities.
26/10/2012 Permalink
Thanks for the kind words about my cd “Guiutarworks”
jimmyrobinsonmusic.com