Gospel, ik heb er eerlijk gezegd weinig mee. Het was dan ook niet met groot enthousiasme dat ik de nieuwe cd van singer-songwriter Kevin Deal, die als gospel-americana werd aangekondigd, opzette. Ik weet dat religies zeer nuttig kunnen zijn, maar het bezingen van de band met een god mondt vaak uit in een soort bekeringsdrift. En dat stoort me. Als Deal dan een liedje als King Jesus (“who can say of the king/he died for me”) zingt, is mijn gedachte dan ook: “Prima dat je gelovig bent, maar val mij er niet mee lastig. Zelfs niet in de kersttijd” Ook zit ik niet te wachten op de 7293ste niet-overtuigende versie van Amazing Grace. Gelukkig beperkt Deal zich op There Goes The Neighbourhood niet tot alleen deze ééndimensionale benadering van het begrip religie. In Cosmic Accident vraagt hij zich af of wij meer zijn dan alleen maar een kosmische toevalligheid. En in Just Another Poet geeft hij aan dat hij alleen maar een lijn probeert te zien in de dingen die om hem heen gebeuren en hoe hij zich hiertoe moet verhouden. Bon, als je niet zozeer op de teksten let, is dit best wel een aardige plaat, met 1 killertrack: het sterk repetitieve Big Prayer waarop o.a. Terri Hendrix zanglijnen toevoegt. Dat is, al met al, toch wel een beetje weinig.
29/12/2012 Permalink
Sorry Hugo voor mijn niet ingehouden commentaar; maar wat een onzin. In ieder geval zegt het meer over jou dan over het tekstuele. je zou dan hetzelfde kunnen zeggen over de liefde, waar toch de meerderheid van de liedjes over gaan, of over de samenleving in zijn algemeenheid. ‘Mooi dat je er iets van vind maar val mij er niet mee lastig’. Het feit dat als iemand gelovig is gelijk de conclusie word getrokken dat ze iemand daarmee willen bekeren is zo’n onzin. Nu ben ik niet gelovig maar typeer mezelf ook niet als een bekrompen geest. Verder ken ik deze plaat niet maar een opmerking als een-dimensionale religie moet je, als je die bezigt, toch wat verder uitspitten. Ik ben niet direct zo van de kritiek op een recensent- ik schrijf zelf ook wel eens wat- maar hier moest ik toch op reageren.
29/12/2012 Permalink
Ik begrijp je niet. Ik geef aan dat ik er niet zo van hou als de Here op zo’n manier bezongen wordt dat het bekerend wordt. Verder geef ik aan dat ik blij ben dat Deal zich op deze plaat niet beperkt tot deze lofzangen op King Jesus maar het begrip religie (of geloven) ook op andere wijze benaderd. Jij kunt daar misschien een andere mening over hebben, maar om die van mij gelijk als onzin aan te merken…
29/12/2012 Permalink
Laat ik het dan zo zeggen; je mag uiteraard je eigen mening hebben over wat dan ook, al vind ik het een bekrompen mening. Dat staat je geheel vrij, maar laat die eigen mening in een review over muziek dan achter wege. En zijn de teksten zodanig dat het de bedoeling is dat jij of anderen zich bekeren of beschrijft de songwriter datgene wat hem bezig houd?
30/12/2012 Permalink
@Hugo….ik volg Arjan wel….deze recensie gaat nauwelijks over het album, maar voor meer dan de helft over jou antipathie tegen gospelmuziek. Dan kun je zo’n plaat beter aan een andere recensent geven.