De binnenkant van het klaphoesje is uitgevoerd in hetzelfde blauw met witte stippen als het jurkje dat Carolyn Mark draagt op de cover van The Queen Of The Vancouver Island (Mint Records/Sonic Rendezvous). De verpakking van muziek, heel belangrijk als je het mij vraagt. Weliswaar nooit een factor van belang in de sterrenwaardering, maar toch… Het geeft een verzameling liedjes wel een meerwaarde. Net zoals het inleidende tekstje bij een nummer als Poor Farmers. De Canadees Kris Demeanor moest eens optreden tijdens een festival in Michigan en met zijn band werd hij verwezen naar de parkeerplaats voor poor farmers. Hij reageerde verbaasd, totdat hij doorkreeg dat het de uitspraak aldaar was die hem op het verkeerde been had gezet. Hij werd gewoon verwezen naar de sectie voor performers. Het nummer loopt mooi over in het shalala van het titelnummer. De Canadese Mark kan een goede countrystem opzetten, zoals in Baby Goats dat begint met een zwaar twangende gitaar, en het van Elvis Presley bekende Flaming Star dat opgesierd wordt door trompetten. Het heerlijke koortje geeft het een cowboysfeertje. Net geen persiflage, deze leuke versie. Best Friend is country met een lichte tic van new wave, denk aan Lone Justice. Piano en trombone brengen ons in een ouderwetse saloon op de grappig bedoelde afsluiter You’re Not A Whore (If No One’s Paying), maar het is de vraag of er echt iemand zit te wachten op een gorgelende Carolyn Mark in een jazzy niemendalletje.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie