Dan Bern heeft inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, maar dat weerhoudt hem er niet van om gewoon door te gaan met het maken van uitgelaten, enthousiaste muziek, vooral gekenmerkt door zijn hoge, scherpe stem (die vast niet door iedereen op prijs wordt gesteld – even doorzetten, went wel). Op Starting Over (Grand Phony Music) laat hij zich begeleiden door Jane’s Great Dane, de veelzijdige americanaband uit Boston. Starting Over (de openingstrack en meteen een van de prijsnummers) is een kwestie van schepen achter zich verbranden en onder een andere naam een nieuw meer…

Heather Pierson is een singer-songwriter uit New Hampshire die vanachter haar piano schijnbaar moeiteloos schakelt tussen jazz, blues en folk. Back To The Light (Sacred Vessel Recordings) bevat zeven liedjes die ze live in de studio opnam met Shawn Nadeau (bas, zang) en Craig Bryan (drums, zang). Pierson die behalve piano ook nog een Hammond B3 en tenor banjo speelt begint met Dusty House Blues dat toch vooral oude jazz is. Het is een stijl die herinneringen oproept aan iemand als Ida Cox. Een bijzonder prettige kennismaking met deze positief ingestelde vrouw, die je graag volgt op haar meer…

Carolyn Shulman komt uit Denver, Colorado, en Heart On A Wire (eigen beheer) is haar tweede album. In haar degelijke folk met soms uitstapjes richting bluegrass of rootsrock kaart ze maatschappelijke vraagstukken aan. Haar eigen emoties zijn daarbij vaak leidend. Ze valt te vergelijken met collega’s als Mary Chapin Carpenter, Shawn Colvin en Patty Griffin. Na acht jaar te hebben gewerkt als advocaat in Houston, Texas, besloot ze eindelijk haar hart te volgen en het te proberen als singer-songwriter. Een bezoek aan Old Farm House met begeleiding van accordeon en banjo is beslist meer…

Trapeze ((Dog Eared Discs) is album nummer zes voor Kate McDonnell. Ze woont in de staat New York en brengt krachtige folkliedjes die handelen over het alledaagse leven in Amerika. Het gaat over hoop, het doel van het leven en de overgave aan liefde in de veertien intelligente liedjes. McDonnell (zang, akoestische en elektrische gitaren) wordt bijgestaan door een ritmesectie en multi-instrumentalist Jimi Woodul, die ook optrad als producer. Breakdown Lane is een prachtig nummer waarop ze zich afvraagt hoe het toch kan dat er weer een eind kwam aan een relatie. De gitaar van Woodul zorgt er meer…

Erin Ash Sullivan heeft een engelachtige zangstem waaraan wat spoortjes tragedie zijn blijven kleven. Oftewel, op Signposts And Marks (eigen beheer) staan liedjes waarop ze het beste voor zichzelf en anderen wenst, maar wel in de wetenschap dat de omstandigheden vaak anders beslissen. De folk van de uit New England afkomstige singer-songwriter is derhalve bitterzoet. Op Nobody’s Business heeft ze het over de complexiteit van het onderhouden van een relatie. Hoe hou je je eigenheid overeind als je ook regelmatig concessies moet doen voor je partner? En hoe verhoud je je daarbij tot meer…

Erik Koskinen komt tot nu toe op deze pagina’s slechts voor als begeleider van andere artiesten, onlangs nog bij Jeffrey Foucault op diens The Universal Fire. Ook is bij hier te lande misschien wel bekend als extra gitarist bij de optredens van de band Low. De gitarist en singer-songwriter uit Minnesota brengt zelf echter ook platen uit. Een half jaar geleden kwam Down Street/Love Avenue (Real-Phonic Records) uit. Maar daar kwamen we hier pas deze week achter en u begrijpt: de plaat is de moeite waard! Er staan tien nummers op waarvan Koskinen gedurende de pandemie de zang en meer…

Een nieuwe plaat van Lone Justice, de tegen de cowpunk aanleunende rootsrockband uit de jaren 80, met Maria McKee als stralend middelpunt? Ja en nee. Viva Lone Justice (Afar/Konkurrent) is inderdaad een nieuwe plaat van tegen de cowpunk aanleunende rootsrockband uit de jaren 80, met Maria McKee als stralend middelpunt, maar het zijn oude opnames uit 1993 die opgepoetst zijn. De band was toen al een paar jaar uit elkaar en McKee was bezig met opnames van een soloplaat. Bassist Marvin Etzioni nodigde degenen en die bezig waren met die plaat uit voor opnames bij hem thuis meer…

Peter Bruntnell (een Welshman, geboren in Nieuw-Zeeland) is al zo’n dertig jaar bezig, krijgt de ene juichende recensie na de andere en is nog altijd een man in de schaduw. Eind jaren negentig draaide Jan Donkers Bruntnells derde cd Normal For Bridgewater, misschien het begin van een kleine schare fans in Nederland. In 2016 kreeg Nos Da Comrade op deze plek vier welverdiende sterren. Dat was de tijd dat je nog eens een protestsong tegen Donald Trump hoorde. Nu is er Houdini And The Sucker Punch (Domestico Records), ook weer goed voor een flink applaus. Bruntnell is altijd verbonden met en verwant geweest aan Son Volt (ook vaak in hun meer…

Hoe kan het dat sommige uitstekende muziek totaal niet opgemerkt wordt? Tim Menchu komt uit Dallas en had een tijdje een eigen radioprogramma, maar de twee albums die hij zelf maakte brachten weinig tot niets teweeg. Terwijl hij toch begeleid wordt door The Texas Gentlemen. Recensies van zijn albums zijn niet te vinden, dus laten we daar bij deze dan maar verandering in brengen. Real Nice Buzz (Real Nice Buzz Records) uit 2020 en Mockingbird Dance (Real Nice Buzz Records) uit 2023 zijn namelijk zeer de moeite waard. Hij is al wat ouder en heeft geen website, maar toch is het vreemd meer…

Twee jaar geleden bespraken we hier een album van Sophie & the Broken Things. Daarop staat een prachtig duet dat Sophie met Logan Ledger zingt. Nu is de tijd gekomen dat Sophie Gault, want zo heet Sophie voluit, als solo-artieste debuteert: Baltic Street Hotel (Strong Place Music). En wederom is het een duet dat als blikvanger gezien (gehoord) kan worden. Op Lately is Gabe Lee de duetpartner van Gault; een prachtig nummer over een toevallige ontmoeting met een oude vriend. Ook Christmas In The Psych Ward springt direct in het oog. Het gaat over de ervaringen die Gault in meer…

Een flinke serie singles en EP’s deed de americana-oren al spitsen, en nu is de nog maar 23-jarige Wyatt Flores dan toe aan zijn eerste album op volle lengte (gelijk maar een klein uur zelfs) Welcome To The Plains (Island Records). Flores is geboren, getogen en nog steeds woonachtig in een klein plaatsje in Oklahoma, een eind bij de snelweg vandaan. Die achtergrond klinkt door in zijn liedjes. Neem meteen al de titelsong: ‘Watch old sedans and semis / And wonder where they’re going and where they’ve been’ – zonder meteen de neiging te hebben ook die kant op te gaan. De praktische nuchterheid van het platteland meer…

Dit is het vierde album van Wayne Graham dat hier besproken wordt. De vorige keren leverde dat steeds een waardering van vier sterren op. Deze keer zijn het er drie. En dat is niet omdat Bastion (Hickman Holler Records/Thirty Tigers) nou zoveel minder geslaagd zou zijn. Het heeft meer te maken met dat Kenny en Hayden Miles inmiddels een bekend pad betreden. Of misschien is het geen pad, maar een rivier. Een kronkelende stroom die door het landschap zijn weg vindt. De broers uit Kentucky maken namelijk een soort slowcore van de backwoods, een omschrijving uit een van die vorige meer…

Ze zijn met zijn zevenen, Michael Ward With Dogs And Fishes. De singer-songwriter, producer en eigenaar van Hyde Street Studios in San Francisco houdt zijn band al sinds 2000 bij elkaar. Het zijn musici die hun sporen hebben verdiend in uiteenlopende richtingen. Dat levert in dit geval een krachtig mengsel van americana en blues met wat latininvloeden op. Brighter Days (eigen beheer) is het bewijs dat zo’n grote groep mensen na ruim twee decennia samen optrekken uitstekend op elkaar is ingespeeld. ‘It takes every kind of people to make the world go round’, klinkt het op Every Kinda People. De meer…

Jeffrey Foucault neemt de tijd en komt zo om de vier/vijf jaar met een nieuw album, dat meestal goed is, en soms heel goed, zoals nu The Universal Fire (Fluff & Gravy Records). Het album is opgedragen aan Foucaults in 2021 aan kanker overleden beste vriend en vaste drummer Billy Conway. Die wordt overigens uitermate adequaat vervangen door John Convertino, die net als bij Calexico de hele plaat door op een bescheiden manier nadrukkelijk aanwezig is. Er is nóg een prominent bandlid: Mike Lewis van Bon Iver. Niet alleen actief als producer, maar ook op saxofoon, piano en orgel. De albumtitel heeft betrekking op de grote brand die in 2008 het Universal meer…

Een nieuw jaar, een nieuwe plaat van Grapes Of Grain. Dat was ooit wel anders want het in 2005 opgerichte Utrechtse gezelschap rond Alexis Vos en Berend Jan Ike lag er sinds 2009 heel lang uit. Maar na Unaware uit 2023 is er nu dus Painted Windows (Drag Days Records), een iets breder opgezet te plaat dan zijn voorganger. Iets minder altcountry, iets meer indierock/powerpop/psychedelica, maar niet minder mooi. Twaalf nummers waarvan er twee miniatuurtjes van rond de minuut zijn. Songs waarin b.v. Jonathan Richman en Martin Luther voorkomen en die over het plezier van meer…

Op California 10 heeft Mark Rogers het nog maar eens over begin jaren 80, toen hij van Washington DC verhuisde omdat hij een bestaan als singer-songwriter ambieerde. Dat deed hij vijf jaar geleden ook al op zijn debuut Laying It Down. Het nummer California 10 valt best te vergelijken met Roger McGuinn, die hij aanhaalt in de tekst. ‘A long time ago I was headed for the Sunset strip / I was thinking I was just like them / Like Roger McGuinn on that cowboy tip! / I was taking that lonesome road / To where these things go.’ 30 Minutes From Water Street (eigen beheer) is weer een meer…

De herinneringen aan Brooklyn op Broken Angel zorgen voor meer luisterplezier dan de meeste nummers die over Oklahoma gaan. American Stories Major Chords (Black Mesa Records) van Beau Jennings & The Tigers is niet meeslepend genoeg om de volledige speelduur te blijven boeien. Om de teksten van de nasaal zingende Jennings goed te volgen moet je goed je best doen. Hoeft niet een probleem te zijn, maar als het merendeel van de liedjes toch een beetje in eenzelfde stramien blijft hangen, dan kan de aandacht zomaar verslappen. De artiest uit Norman, Oklahoma, heeft een degelijk meer…

Oh, zo mooi vind ik dit. Hawk Is Listenin’ (Perpetual Doom) is een album van AJ Woods uit Albuquerque, New Mexico. Daar in het zuidwesten van de VS voelt Woods zich thuis. Op dit derde album van Woods staan psychedelische countrysongs over het leven daar. Liedjes als Gila en Middle Fork waarvoor hij inspiratie opdeed tijdens trektochten door natuurparken. Gallup, New Mexico is een liedje van JJ Stallings (ex Sir Douglas Quintet), waarop Stallings ook zelf meedoet. Ik vatte het hiervoor even samen als psychedelische countrysongs, maar die vlag dekt de lading niet helemaal. Soms lijkt het meer…

Is de spacecowboy opgezogen door het heelal? Weg van Texas? Weg van (zijn) country? Het zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen dat Garrett T. Capps de sprong naar de ruimte zou wagen. Met Everyone Is Everyone (Spaceflight Records) stijgt hij vrijwel onmiddellijk op. Dat zullen we moeten accepteren. Dat is The Way It Goes Sometimes. Misschien hadden we liever gehad dat hij in San Antonio was blijven hangen, maar het is in ieder geval mooi dat hij ons deelgenoot maakt van zijn trip To The End Of The World. De geluiden uit een doosje vliegen ons om de oren, maar wat ontwaren we daar ook in dat meer…

Wat Todd Partridge het afgelopen jaar is overkomen, weten we niet. Was Autumn Never Knows uit 2023 nog een vriendelijk rootsalbum met melodieuze uitstapjes naar folk en country, Desert Fox Blues (eigen beheer) is zo duister als het grimmigste werk van T-Model Ford, R.L. Burnside en Jon Spencer. Niks mis mee natuurlijk. Integendeel. Vanaf seconde 1 gaan Partridge en zijn mannen er in Depression tegenaan met de snerpende slidegitaar van Kent Burnside (kleinzoon van, daar heb je het al) en de Paul Butterfield-mondharmonica van Tom Albanese, waarna Partridge zelf uitlegt wat er aan de hand is, namelijk drukte om niks – waarschijnlijk: “When all you meer…

Voor de wielerliefhebbers onder ons: wist u dat de 30-jarige Vlaamse wielrenner Tiesj Benoot is vernoemd naar Tish Hinojosa? De muziek van de Amerikaanse singer-songwriter is zeer geliefd bij de ouders van Benoot. Met het album Homeland dat ze in 1989 uitbracht kreeg ze een hoop fans in Europa, waaronder dus pa en ma Benoot. 35 jaar later ligt er With A Guitar And A Pen (eigen beheer), -alles meegerekend- haar 21ste album. Opgenomen in Austin, met o.a. ouwe getrouwe Marvin Dykhuis op allerlei instrumenten en Chip Dolan op piano en accordeon. Tien nummers waarvan er negen uit de pen van meer…

Riptunes is een project van de Vlaamse acteur Luc Dufourmont. Vorig jaar verscheen de verrassende, titelloze debuutcd – nu ligt het vervolg, Ready For The Revolution (Starman Records), in de winkel. De samenstelling van de band is als volgt: gitarist Wouter Spaens, pianist-accordeonist Gunter Callewaert, cellist Frans Grapperhaus, drummer Ruben Vanhoutte en tweede stem Agnes Fabiola. Deze ongebruikelijke line-up geeft al aan dat we hier niet met doorsneemuziek te maken hebben. Dat wordt trouwens alleen al voorkomen door de slepende bariton van Luc Dufourmont, die in de verte wel aan Nick Cave meer…

Eindelijk is hier dan het album dat alle loftuitingen van collega’s als Butch Hancock en Lucinda Williams volledig ondersteunt. Tien jaar na zijn dood verschijnt van de naar Nederland uitgeweken Texaanse singer-songwriter David Rodriguez dan toch nog de plaat die in geen enkele collectie van rootsaficionado’s mag ontbreken. Rise And Shine (Continental Song City) werd kort voor zijn dood in 2015 opgenomen met The Rhythm Chiefs. Betere begeleiders om zijn beste nummers nog eens op te nemen had hij zich niet kunnen wensen. Het Nederlandse trio Dusty Ciggaar (gitaar), Danny van ’t Hoff (bas) en Rafael meer…

Imaginary People (Free Dirt Records) verscheen iets meer dan een jaar geleden, maar wordt hier alsnog onder de aandacht gebracht omdat Viv & Riley van plan zijn om in 2025 Nederland aan te doen. Het duo is nog jong, in de twintig, maar Vivian Leva en Riley Calcagno zijn al even samen. Voorheen speelden ze in The Onlies. Zij komt van de oostkust en hij van de westkust, maar ze opereren nu vanuit Durham in North Carolina. Ze begonnen allebei in traditionele folk en country, maar op deze nieuwe plaat worden er modernere elementen toegevoegd aan de basis die nog steeds bij oldtime ligt. Die oorsprong meer…